Ketleme

(alm. Hemnuıng; fr. ve ing. inhibition) Bir işlevin, uyaranın varlığına rağmen azalması ya da durması. Ruhsal ketleme, düşüncenin akışını engelleyerek zihinsel çabayı olanaksız duruma getirir. İç ketleme Dıştan gelen ketlemelerc karşın Pavlov, koşulsuz uyaran pekiştirmesi olmaksızın koşullanmanın kaybolmasına neden olan sürece iç ketleme adını vermiştir.
Dış ketleme Pavlov’a göre koşullu reflekslerin başka bir sürekli etkinliğe neden olan uyaran etkisiyle azalması ya da kaybolması
Psikanaliz dilinde ketleme sözcüğü bir içgüdüsel tepinin ya da bazı belirtilerin bilinçdışı olarak durdurulması anlamına gelmektedir. Üstbenin kuvveti, tepileri ketleyerek bunların, üstbeni içbenden ayıran sınırı aşmalarına engel olur.