Psikolojide özgecilik, başkalarının iyiliği için kendi çıkarlarını ve ihtiyaçlarını geri planda tutarak yardım etme ve fedakarlık yapma eğilimini ifade eder. Özgecilik, kişisel kazanç veya ödül beklemeden, diğer insanların refahını artırmak amacıyla yapılan davranışları kapsar. Bu tür davranışlar, toplumsal bağları güçlendirir ve insanlar arasındaki işbirliği ve empatiyi artırır.