Pedofili Nedir?

Pedofili nedir sorusunun bilimsel tanımı, Amerikan Psikiyatri Birliği'nin yayımladığı Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı'nda (DSM-5) yer alır. Pedofili, 'parafilik bozukluklar' kategorisinde yer alan, tekrarlayıcı ve yoğun cinsel uyarılmaların ergenlik öncesi çocuklara (genellikle 13 yaş ve altı) odaklanması durumudur. Bu cinsel ilgi en az altı ay sürmeli ve kişide belirgin bir sıkıntıya veya işlevsellikte bozulmaya yol açmalıdır. Tıbbi tanım, kişinin yalnızca cinsel *eğilimini* ifade eder; eyleme dökülmesi ise pedofili suçu olarak kabul edilir.

Toplumda sıkça karıştırılan bir nokta, pedofili ile cinsel istismarın eşanlamlı olup olmadığıdır. Pedofili, bir cinsel ilgi yönelimi bozukluğudur. İstismar ise, bu bozukluğun yasadışı ve etik dışı bir eylemle somutlaşmış halidir. Türkiye Cumhuriyeti yasalarına göre, çocuklara yönelik her türlü cinsel eylem, mağdurun rızası olsa bile, en ağır cinsel suçlar kapsamında değerlendirilir ve ağır hapis cezaları ile sonuçlanır.

Pedofili hastalığı nedir sorusu, konunun en çok merak edilen yanıdır. Pedofili, zihinsel sağlık uzmanları tarafından 'hastalık' yerine 'cinsel sapma' veya 'parafilik bozukluk' olarak tanımlanır. Bu bozukluk tanısının konulabilmesi için, kişinin cinsel uyarımının kalıcı olarak ergenlik öncesi çocuklara yönelik olması ve bu eğilimin bireyin hayatında ciddi sıkıntılara yol açması veya bu eğilimi eyleme dökme riski taşıması gerekir. Bu durum, kişinin seçimi olmaktan ziyade, beynin cinsel tepkilerindeki bir sapmadır.

Bu bozukluğu taşıyan bireylerin büyük çoğunluğu, bu eğilimlerini bastırmaya çalışır ve toplum içinde normal bir yaşam sürer. Ancak bu eğilimler kontrol altına alınmazsa veya eyleme dökülürse, sonuçları hem mağdur çocuk hem de toplum için yıkıcı olur. Tıbbi tanının amacı, eyleme dökülmeden önce risk taşıyan bireylerin tedaviye yönlendirilmesini sağlamaktır. Hiçbir tıbbi tanı, suçu meşrulaştırmaz.

Türkiye Cumhuriyeti Türk Ceza Kanunu'nda (TCK), çocuklara karşı işlenen cinsel suçlar, toplum vicdanını korumak adına en ağır cezaları barındırır. **Pedofili suçu**, yasalarda 'Çocukların Cinsel İstismarı' başlığı altında düzenlenmiştir (TCK Madde 103). Mağdurun 15 yaşından küçük olması durumunda failin rızasına bakılmaksızın en ağır şekilde cezalandırılması esastır. Bu suçun cezaları, genellikle ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına kadar gidebilen, ertelemesi mümkün olmayan hapis cezalarıdır.

Çocuğa yönelik cinsel istismar suçlarında ceza indirimi uygulanması son derece sınırlıdır. Ayrıca, bu suçu işleyen kamu görevlileri (öğretmen, doktor, spor antrenörü vb.) veya yakın akrabalar (veli, üvey baba, amca vb.) için cezalar artırılarak uygulanır. Hukuk sistemi, bu suçu işleyenlere karşı en yüksek caydırıcılığı sağlamayı amaçlar. Hukuki süreçte mağdur çocuğun hakları ve psikolojik durumu önceliklidir.

Pedofili neden olur sorusu üzerine yapılan araştırmalar, kesin bir cevabın olmadığını gösterir. Bozukluğun ortaya çıkmasında birden fazla faktör rol oynar. Biyolojik kökenli teoriler, beyin gelişimindeki anormallikleri (özellikle limbik sistem ve prefrontal korteks arasındaki bağlantı sorunları), genetik yatkınlığı ve hormon seviyelerindeki dengesizlikleri işaret eder. Nadiren de olsa, bazı kafa travmaları veya nörolojik hastalıklar cinsel dürtülerin kontrolsüzleşmesine neden olabilir.

Çevresel faktörler de güçlü bir nedensellik taşır. Kişinin çocukluk döneminde kendi cinsel istismara uğraması, aile içi şiddete maruz kalması veya erken yaşta uygunsuz cinsel içeriklere maruz kalması gibi travmatik deneyimler, bu bozukluğun gelişiminde önemli risk faktörleridir. Ancak her istismar mağduru pedofili olmaz; biyolojik yatkınlık ile çevresel tetikleyicilerin birleşimi gereklidir.

Pedofili tedavisi, bu cinsel yönelimi tamamen 'normal' bir cinsel ilgiye dönüştürmeyi garantilemez; tedavi, kişinin bu eğilimlerini kontrol etme, eyleme dökme riskini yönetme ve suç işlemeyi engelleme üzerine kuruludur. Tedavide amaç, kişinin dürtüleri ile yaşamak zorunda olduğunu kabul etmesi ve topluma zarar vermeyecek şekilde yaşamını sürdürmesini sağlamaktır.

Tedavide iki ana yöntem kullanılır: Psikoterapi ve Farmakoterapi (İlaç Tedavisi). Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT), kişinin çarpık düşünce kalıplarını ve dürtülerini yönetme becerisini artırmayı hedefler. Farmakoterapi ise genellikle anti-androjenler (erkeklik hormonunu baskılayıcı ilaçlar) veya belirli tipteki antidepresanlar aracılığıyla cinsel dürtülerin şiddetini ve sıklığını azaltmayı amaçlar. Tedavi genellikle ömür boyu süren, risk temelli bir yönetim sürecidir.

Yalnızca cinsel bir eğilime sahip olmak (pedofili tanısı almak) yasal bir suç teşkil etmez. Suç, bu eğilimin herhangi bir şekilde bir çocuğa yönelik eyleme dökülmesiyle başlar. Yasal ve etik ayrım bu noktada çok önemlidir. Bir kişi kendi cinsel dürtüleriyle mücadele ettiği ve eyleme geçmediği sürece hukuki bir yaptırıma tabi değildir. Ancak risk taşıyan veya dürtüleri hakkında destek arayan kişilerin kendilerini yetkili kurumlara bildirmeleri, hem kendilerinin hem de potansiyel mağdurların korunması açısından hayati önem taşır.

Bu durumda, kişinin terapötik yardım alması, dürtülerini yönetmesi ve çocuklarla temasını kesmesi en etik ve sorumlu yaklaşımdır. Tedavi, suç işleme riskini önemli ölçüde azaltabilir ancak asla tamamen ortadan kaldırmaz, bu nedenle kişinin sürekli bir risk yönetim programı içinde kalması gerekir.

Pedofilinin varlığı kaçınılmaz bir gerçektir ve bu nedenle çocukları koruma konusunda ebeveynlere büyük sorumluluk düşer. Ebeveynler, çocuklarına 'iyi dokunuş-kötü dokunuş' kavramını erken yaşta, korkutmadan öğretmelidir. 'Hayır deme' hakkının kutsallığı ve vücutlarının kendilerine ait olduğu bilgisi çocuklara mutlaka verilmelidir. Tanımadığı veya az tanıdığı kişilerin 'sır' tutma tekliflerine karşı dikkatli olmaları gerektiği öğretilmelidir.

Çocuklarda görülen erken uyarı işaretleri arasında, açıklanamayan fiziksel yaralanmalar, ani davranış değişiklikleri (içe kapanma veya agresiflik), gece korkuları, okulu reddetme, yaşına uygun olmayan cinsel bilgiler veya oyunlar sergileme yer alabilir. Bu gibi durumlarda, çocuğu yargılamadan dinlemek ve derhal bir uzmandan (çocuk psikiyatristi) yardım almak gerekir.

Toplumda **pedofili ne demek** sorusu etrafında birçok yanlış bilgi dolaşmaktadır. Bunların başında, pedofillerin her zaman 'yabancı' veya 'kötü görünümlü' olduğu yanılgısı gelir. Oysa istismar vakalarının büyük çoğunluğu, çocuğun güvendiği ve tanıdığı kişiler (akrabalar, komşular, aile dostları) tarafından gerçekleştirilir. Pedofiller, kendilerini gizlemekte ve çocukların güvenini kazanmakta son derece usta olabilirler.

Bir diğer yaygın yanlış kanı, pedofili eğiliminin 'irade gücüyle' veya 'iyi ahlakla' alt edilebileceği düşüncesidir. Oysa bu, kişinin kimyası ve nörolojik yapısıyla ilgili kalıcı bir bozukluktur. Tedavi, iradeyi güçlendirmez, dürtülerin şiddetini ve sıklığını azaltır. Tedavi, bir rehabilitasyon ve risk azaltma sürecidir, ahlaki bir iyileşme süreci değil.

Medyada pedofili vakalarının sunuluş biçimi toplumsal algıyı derinden etkiler. Olayların sansasyonel bir dille aktarılması, ne mağdura ne de önleyici çalışmalara hizmet eder. Toplum olarak pedofiliyi bir 'canavar' avı olarak değil, önlenmesi gereken ve mağdurların korunması gereken bir suç olarak görmeliyiz. Çocuk cinsel istismarı, 'aile içi mesele' olarak görülmemeli ve her şüphede derhal yetkili mercilere (Polis, Savcılık, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı) bildirilmelidir. Çocuk susar, sen susma ilkesi burada en önemli toplumsal sorumluluktur.

Pedofili, kabul edilmesi zor, yıkıcı sonuçları olan bir bozukluktur. Ancak hem mağdurların hem de toplumun korunması, bu konuyu bilimsel ve hukuki çerçevede ele almaktan geçer. **Pedofili cezası**, suçun ağırlığına uygun olarak TCK tarafından en üst seviyede belirlenmiştir. Tek başına bir 'hastalık' tanısı suçu hafifletmez. Bireysel olarak düşündüğümüzde, bu eğilime sahip olanlar için tek etik yol, sürekli tedavi ve risk yönetimidir. Toplum olarak görevimiz ise, çocukları bilinçlendirmek, şüphe duyduğumuzda derhal yetkili mercileri bilgilendirmek ve mağdurların yanında olmaktır.